Marokko. Weeze, Meknes en de rest

Het is weer zover! We mogen weer op vakantie en ditmaal is Marokko aan de beurt. We starten, in Santpoort-Zuid met een ingepakte koffer en twee stuks handbagage, om half drie 's nachts met deze trip. Het is half vier wanneer we wegrijden op zaterdagochtend 26 mei en we rijden in alle rust en vroegte naar de airport van Weeze. Om zes uur aldaar is het al vreselijk druk op dit kabouterluchthaventje, waar klaarblijkelijk alleen vluchten van Ryanair geboekt staan. En het zijn er veel! Elke tien minuten vertrekt er eentje en om half acht mogen wij. Gek genoeg moeten we zelf een plek zoeken in onze blauw-met-schreeuwend-geel-en vooral veel reclame in het interieur-Boeing. Het is luidruchtig door de vele gezinnen aan boord. Kinderen krijsen en volwassenen roepen maar wat, maar het is wel aandoenlijk. We genieten van onze eigen broodjes en de Engelse drop en staan vier keer op voor een raamzittende buurman met een blaasprobleem, maar echt om half tien landen we en staan we binnen een mum bij de douane, bij de bagageband, bij Budget, nee......wat zeg ik.....zitten we in ons gecheckte Peugeootje deux-zero-six-plus. Tja, daar zitten we dan, en nu? Waar gaan we heen? Eeeeh....het reisschema......oh, ja......we gaan rijden en zoeken de weg naar Meknes. Dat gaat vrij eenvoudig en voor we het weten rijden we over een prachtige tolsnelweg (met peagepoortjes) in onze 206+. Deze is overigens echt okay....geen geslinger en gedoe, gewoon anderhalf jaar oud, alles doet het.
In Meknes is het even zoeken, maar na wat gevraag en geslinger staan we ook nu, zo voor ons uitgekozen hotel en vragen we om een kamer. Hotel de Nice ligt in de Ville Nouvelle en heeft aardig personeel en een goeie kamer met vreselijk uitzicht. Maar stil!!!
We frissen ons op en besluiten eerst wat te lunchen. Het weer is goed, het is zonnig, maar niet heel heet. Chris houdt zelfs zijn lange broek aan. We lunchen in een verder leeg restaurant en gebruiken er samen een heerlijke tagine met kip. Het is zalig, dus we kunnen op pad en pakken de auto naar Volubilis. Na een klein ritje parkeren we bij de site en starten in de warmte onze looptocht door deze oude, redelijk bewaarde Romeinse stad. We zien er vergane huizen en gebouwen met zeer mooie mozaïeken, oude kolommen en tempels en een prachtig nest met ooievaars bovenop een korintische zuil. O....die zijn te vroeg, dus we lopen snel door.....enkele Nederlanders roepen nog dat we met de vogels op de foto moeten, maar ze bekijken het maar. We vermaken ons er goed, het is een leuke plek en hij ligt ook mooi tussen de groene en glooiende heuvels. Op steenworp afstand ligt Moulay Idriss en dit dorp bezoeken we ook. Dit dorp is erg belangrijk, het is een pelgrimsoord vanwege een mooie moskee en tombe. De stad is gesticht door de kleinzoon van de profeet Mohammed, dus heilig. We lopen er doorheen en bekijken de terrassen, de eettentjes, de mensen en de voornamelijk witte huisjes. Het is een heel karakteristiek dorp, maar we zijn best moe en zitten op het terras en aanschouwen de Marokkanen. We lopen niet naar boven voor het uitzicht en houden het voor gezien. We rijden terug naar Meknes.
Terug in de stad staat de oude medina op ons programma. We lopen er in 20 minuten heen. Opvallend is de drukte, iedereen is op de been. Marokkanen lopen veel en het is gezellig. Marokko telt zo te zien vele terrasjes, maar er zitten voornamelijk mannen. Er zijn er maar weinig waar je als vrouw kunt gaan zitten, dus dat is iets om rekening mee te houden. We zwalken wat door de straatjes en lopen op de Bab Mansour en Place el Hemid af, de poort en het plein. Het is er vol en bruisend en we duiken wat straatjes in om ons te melden bij Riad Bahia voor het diner. Het is nog wat vroeg, maar we kunnen er terecht voor lekker eten. We zitten er in alle rust op mooie banken en bij een rustgevende binnentuin terwijl daarbuiten de drukte zijn gang gaat. Heerlijk eten komt langs en we genieten van de couscous met kip en de tagine met lam. Het eten bevalt ons nu al goed.
Wanneer we de medina weer in en uitgaan zien we dat het nog drukker is, maar we zijn moe en sloffen terug voor een douche en flink wat uren nachtrust.