Weg uit Delhi

Weg uit Delhi. De regen was gestopt op het moment dat wij in het hotel kwamen. Na dik een uur waren de rivieren van een halve meter hoog weer omgetoverd in straten van asfalt en troep en was zichtbaar hoe goor het er is. We stonden om 4 uur op om alles te pakken. De kleding en schoenen van de avond ervoor waren nog nat, dus alles ging in aparte zakken in de tas. Het was nog rustig op straat om 5 uur in de ochtend, maar bij het station was het alweer volop druk. Overal waren mensen en de hal lag vol slapende mensen. Op het perron wachtten wij op onze trein, maar die bleek twee uur vertraging te hebben. Ondertussen had frederike een dipje: waarom ben ik hier, wat is hier leuk en waarom doen we dit? En gelijk had ze natuurlijk wel. Het was vies, druk en overal die starende sloebers en halve, over de grond strompelende bedelaars.in de trein kwam ze weer uit het dal. Tijdens het wachten hadden we contact met een aardige student uit nepal. Hij reisde ook van delhi naar jaipur waar hij studeert. Aardige, doodnormale vent die toeschietelijk was. De coupe was best ok. De reis ging vlot, we sliepen aardig. Ondertussen zagen we de sloppen en die zijn zoals je je ze voorstelt, maar eigenlijk vreselijk om te zien. Mensen in de naarste omstandigheden en kinderen en dieren en vooral vuilnis overal. Huizen van troep en zeil en plaatmateriaal en iedereen zit gewoon overal te kakken of zich te wassen. Terrible! Eigenlijk te erg om te zien en erger dan we kenden en raar om langs te rijden. In jaipur werden we opgewacht door twee handenvol chauffeurs. Eerst proberen ze je op eigen houtje een riksja aan te smeren en als je begint over de pre-paid booth vinden ze het ook goed en lopen ze mee. Vervolgens zit je toch bij die allereerste kerel die je zag achterin z'n kar en brengt deze je keurig naar het gewenste hotel. Prima kamer, lekker hotel met een grote tuin met zitjes. Doet een beetje engelskoloniaal aan, geinig sfeertje met lekker eten. Na een lunch hebben we ons de oude stad in gestort. Op enkele plekken is het hier rustiger dan Delhi, maar in de oude stad is het minstens net zo mal, zo niet maller. We werden snel gek van al die mensen en ze willen allemaal iets van je. Door al het gedoe en de ruis om je heen is het moeilijk opletten en focussen op wat je ziet. We raken overprikkeld en helemaal maf van alles. Jaipur kon nog niet echt boeien. We hebben rongehobbeld en gelopen en niet echt iets bekeken. frederike raakte verrast door een bekend en te verwachten tafereeltje: we kwamen een hoek om, een kerel in hurkzit op de stoep pakte zijn fluit ( de juiste ), we zagen een mandje, er ging een deksel af en frederike sprintte een metertje of vijf. Toen we omkeken stond de sissende zwarte vriend al rechtop in zijn mandje. Frederike huiverde en Chris grijnsde geboeid. Terug werden we gereden door een jonge vent op zijn fietsrikshaw. Het was een heel eind en hij ploeterde door het verkeer. Keihard werken moet zo'n jongen. Deze vroeg ook nog eens vijf keer de weg en wij wisten het ook niet precies, maar wel dat we in de buurt zaten. Bij het hotel zeurde hij nog om meer geld, ik zou het hem best willen geven maar voor hetzelde geld is het te veel. Dat is soms wel lastig. In het hotel lekker gedouched, de kleding uit Delhi gedroogd ( de schoenen stonden op het dak van het hotel te drogen) en lekker gedronken en gegeten in de tuin. Hoop wel nog dat frederike alles heel houdt. Ze doet aardig haar best over drempels te struikelen, is nog niet helemaal plat gegaan maar het is niet te hopen dat dat echt zal gebeuren. Ondertussen weer diezelfde chauffeur voor morgen geregeld. Hij hing bij het hotel rond samen met enkele andere bekende koppen. morgenvroeg worden we naar het amber fort gereden en ook terug. Daarna inpakken en door naar agra. Zijn benieuwd naar deze trein en ook de stad natuurlijk. Eerst lekker slapen...hopen we, want het bed is keihard, matras lijkt wel een plank. Doet een beetje aan als een spijkerbed.