Kolkata

De reis naar Kolkata. Wat valt er te zeggen over de dag? Het was de akeligste tot nu toe en laten we hopen dat er niet nog zo'n dag komt. De nacht was vreselijk. Frederike was begonnen met overgeven, maar kreeg er ook nog flinke diarree bij. Elk half uur en later elk uur kon ze naar de wc. En die wc was nou juist een plek die ze het liefst van alle plekken ter wereld nooit hoopte te bezoeken. Enige positieve is dat zij er deze nacht voor zorgde dat geen enkele andere persoon ter wereld die wc nog zou willen bezoeken.Gelukkig zaten we tijdens deze reis echt de hele tijd met zijn tweeën in de cabine. Slapen was lastig, dus het was zeer ongemakkelijk allemaal. Om tien uur hoorden we dat het nog een uur ging duren, maar om elf uur waren we er nog niet. Omstreeks half twaalf naderden we Kolkata Howrah en dit naderen bleek vervolgens nog drie kwartier te duren. Dat treinreizen hier kan afschuwelijk zijn, maar helemaal als je ziek bent. We liepen rustig door de mainhall naar buiten en regelden en prepaid taxi naar het hotel. Kolkata zat helemaal vast wat betreft het verkeer, iets wat meer wenselijk geweest zou zijn voor Frederike haar darmenstelsel en hoogst ongemakkelijk wachtten wij in de Ambassador de voortgang in de file af. De taxirit had zonder file misschien een kwartier kunnen duren, maar het werden driekwartier. Na een snelle check-in konden we eindelijk onze prima kamer op en douchen en op bed liggen. De nodige maatregelen wat betreft de ingewanden van Frederike werden genomen en voor de rest van de dag kon er gerust en hersteld worden. Chris at nog even wat en ging de straat op voor fruit en een sjaal voor Frederike zodat ze iets warms tijdens het reizen zou hebben. Lopend over de stoep viel op dat zeker dit gedeelte van de stad anders is dan welke stad dan ook: georganiseerder, minder vies, ontwikkelder. Het kwam best aardig over en ook de mensendrukte was veel beter te doen. In een oude, vieze markt ( die door alle mensen daar new market, very good, very new werd genoemd ) kon Chris een pashmina sjaal op de kop tikken, maakte een leuk praatje met wat locals en keerde terug. Frederike knapte langzaam op, maar was nog lang niet de oude. Geen diarree meer, geen overgeven, maar vanwege de beperkte hoeveelheid voedsel en drinken erg slap. We zullen zien hoe de nacht gaat worden, morgen moeten we erg vroeg op. Om 4.40 uur staat de taxi klaar naar de luchthaven en om 6.20 zullen we opstijgen op weg naar Chennai.