Boottrip deel 2

Bootje 2.
De bootreis gisteren is verder heerlijk verlopen. We zaten lekker, praatten met onze reisgenoten en keken lekker rond naar het voorbijtrekkende landschap. Het is hier mooi, de heuvels zijn enorm dichtbegroeid met flink veel groen. Hier en daar komen we enkele huisjes tegen, kleine strandjes of vissers en spelende kinderen, er is altijd wel wat te zien. Af en toe. Veranderd de begroeing van hoge bomen naar meer lage struiken of graslandjes.
Onze boot was vrij leeg, maar achterop de boot zorgden een aantal Engelse jongeren voor flink veel drukte. Ze dronken zich het schompes en kochten drugs van het aan boord aanwezige zoontje van de eigenaar. De boot werd gerund door een Laotiaanse familie ( ze wonen er gewoon op) en de hele familie is aanwezig en heeft een functie. Het achtjarige zoontje is dus de huisdealer. 
We kwamen veel eerder aan in Pak Beng dan verwacht. Om zes uur zetten we voet aan wal en werden we begroet door jongens die ons een kamer aan probeerden te smeren of door lokale proppers die hun bar ( only one in town) aanprijsden. " where you stay, what your name, you have loom?"). We baanden ons een weg de boot af en begaven ons naar Monsavan guesthouse. Hier werden we niet verwacht en de laatste kamer was zojuist vergeven. Toch hadden we netjes gereserveerd en hadden we er een voucher van. De gasten die onze kamer hadden, moesten samenvoegen ( not amused, maar ze moesten wel). We installeerden ons en bij inschrijving moest Chris toch nog even aan de telefoon met het boekingskantoortje om de reservering te verdedigen en uit te leggen dat de datum toch echt klopte, wie we waren, dat we betaald hadden en gewoon de kamer wilden. Na vijf minuten babbelen was de andere kant van de lijn er nog niet uit en ze belden kort daarna terug dat het okay was. We liepen hierna even door het dorp heen. Pak Beng bestaat uit een enkele straat met huisjes, guesthouses en restaurants en meer is het niet. Het is echt een jungledorpje waar niemand iets te zoeken heeft, behalve nachtrust, eten en drinken. We zochten een tentje uit om te eten ( Lao food, geen Indian zoals in veel tenten) en belandden bij een Noorse man aan tafel. Hij was zeer vriendelijk en we hebben gezellig gepraat over reizen, politiek, onze beide thuislanden, familie ( zijn gezin bestaat uit vijf dochters, hijzelf en zijn vrouw), sport, Noorse rockmuziek (jaja, Chris is een liefhebber en dat verraste hem). Hij had net een maandje met zijn vrouw door Vietnam gereisd en ging nu nog een tijdje alleen verder. Hij vertelde best grappig over zijn dochters. Ondertussen aten we onze groenten, kip, sticky rice en noodles en dronken we Beer Lao  en cola. Na het diner zijn we gaan douchen, kaarten en slapen. Frederike sliep redelijk, Chris sliep slecht. 
Vanmorgen werden we gewekt door keiharde regen, het was zes uur. Gelukkig was het droog om kwart voor zeven en was het buiten lekker koel. Tijdens het tanden poetsen en tas pakken viel de stroom uit en werd het tijd de kamer uit te gaan voor ontbijt. Aan de overkant namen we croissant met jam en een pannenkoek ( afradertje, het was vooral veel beslag en erg zout vanwege de pan waarin hij gebakken is). De thee smaakt goed en we zaten heerlijk op een terras met uitzicht op de bocht die de Mekong maakte richting Luang Prabang. We pakten snel ons spullen, checkten uit, kochten onze lunch en zochten de boot op. Er zouden twee boten gaan. Die van ons was rustig geweest (50 man) en de andere erg druk hoorden we ( dik 100). We liepen door naar de bijna lege boot die voor onze boot in de plaats was gekomen en zochten een goede plek. Ondertussen werd de andere boot lekker volgeladen en bleef het rustig bij ons. De andere boot ging een half uur eerder weg, maar we zitten er goed bij. De Engelsen zijn er ook weer en hangen chagrijnig en met een lekkere hangover voor onze neus. Het weer is goed en The View terrific, dus deze dag komt goed.
Kijken wat LP ons gaat brengen, Laos lijkt een prettig land dus het komt vast goed.