Boottrip & Luang Prabang

Luang Prabang!
We zijn er. Het zou logisch zijn geweest achter dit zinnetje het woord 'eindelijk' te zetten, maar dit woord is niet van toepassing. We zijn de boot niet zat geworden, hoefden hem niet te schieten en vonden het bijna jammer dat we er af moesten. Het viel enorm mee en was eigenlijk heel erg leuk en ontspannen om twee dagen op de rivier door te brengen. Lekker koel, goede zitplek, mooi uitzicht, echt fantastisch. Tijdens de laatste uren gisteren veranderde het landschap steeds en tegen het einde aan zagen we meer bergen, rotsen en bebouwing. Ook nu arriveerden we eerder dan gedacht en iedereen was verrast. Voor vijf uur liepen we al op het vast land, langs de rand van het stadje en langs de rivier op weg naar ons uitgezochte hotel. We vonden het snel, Villa Pumalin. De kamer was perfect en we waren er snel uit. Deze dagen verblijven we dus iets luxer en we hadden mazzel, want we kregen kamer 201, volgens de reisbijbel de beste kamer. Heerlijk ruim, mooi schoon, zalige rainshower. De Laotionanen zijn bijzonder aardig en omdat hun engels echt af en toe enorm beroerd is, moet je het ook veel hebben van vriendelijkheid en lachen over en weer. We besloten snel LP verder door te lopen en maakten op ons gemak kennis met de straatjes en de mensen. Het komt zeer relaxed, rustig en vredig over allemaal. Het doet denken aan Khajuraho, maar is natuurlijk heel anders. Leuke sfeer en dat komt ook door de mix van Azië met Frankrijk. Overal lees je Frans, ziet je Franse villa's, Franse steegjes, maar wisselt dit af met typische Aziatische dingen zoals tuktuks, eettentjes, de taal en dergelijke. In de hoofdstraat bleek in ene wel hoe toeristisch het hier eigenlijk is. Gelikte restaurants, winkels, bars, toerbureaus en enorm veel blanken, vooral nederlanders. Dit deed denken aan Siem rieap. Ook een toeristisch stadje in de middel of nowhere met een lekker sfeer. De markt werd opgebouwd en we bekeken de lokale waar: veel textielwaar, shirts, handwerk, sieraden. De mensen houden van hun land en promoten dit flink. Ze zijn trots op Laos. Overal moedertjes met baby's....stroomstoringen zijn hier aan de orde van de dag zo te zien. We zochten een aangeraden restaurantje en vonden het aan de over kan van de rivier Nam Khan, een aftakking van de Mekong, vlak voor LP. We werden overgezet door een bootje en konden ons op stenen net uit de kleffe modder van de oever houden. Het restaurantje was ook weer erg gelikt en mooi vormgegeven. Overal aparte zitplekken in hutjes of kleine terrasjes, mooie verlichting en fijne sfeer. We dronken onze drankjes en bestelden een schaal eten met gedroogde varkensreepjes, rivierwier, chilidip, auberginedip, groente, sticky Rice en namen er friet bij. Het was heerlijk eten. Frederike spotte een kakkerlak op tafel en was minder op d'r gemak, maar hield zich in. Het was inmiddels donker en we begaven ons naar de rivier. Onze 'hallo, hallo' werd beantwoord en het bootje kwam ons halen. Er moesten eerst twee meisjes af en Frederike stond save, maar Chris besloot op een platte steen tussen de modder te blijven staan. De dames konden er niet goed langs, maar hadden iets meer moeite kunnen doen en daarom stapte Chris naast de steen om ze ruimte te geven. Hij zette zo zijn schoen in de blubber en die zakte onmiddelijk helemaal weg. Frederike slaakte een kreet en aanschouwde het leed: lichtgrijze schoen was nu die donkerbruin en totaal modderig.Chris stapte pissig in de boot en onderging Frederikes plagerij geërgerd. We hadden nu een crêpe gepland, maar vanwege de crap gingen we maar naar het hotel. Onderweg zagen we nog twee bootvriendjes en we wisselden kort de eerste indrukken uit. We maakten het ons gemakkelijk op de kamer en gingen heerlijk slapen. We love Laos! Morgen tempels kijken en toertjes regelen.